Sightseeing Pare district - Reisverslag uit Same, Tanzania van Sjef en Annelies Laat - WaarBenJij.nu Sightseeing Pare district - Reisverslag uit Same, Tanzania van Sjef en Annelies Laat - WaarBenJij.nu

Sightseeing Pare district

Door: Webmaster

Blijf op de hoogte en volg Sjef en Annelies

23 Januari 2008 | Tanzania, Same



Donderdag 17 januari kunnen we een uurtje langer slapen. We gaan nl. een dagje op stap met dr. Robert. Robert is al 3 jaar bezig met een malaria project wat bijna afgelopen is. Vier keer per week doet hij een ronde langs alle dispenseries en het healthcentre (lees: klein ziekenhuis) in het Same district. We rijden vandaag via Kisiwani en Gonja naar Ndungu waar het healthcentre is, en daarna weer terug. Het heeft echter ’s nachts enorm veel geregend, dus wij verwachtten niet te gaan, vanwege de vele zandwegen, maar het gaat gewoon door.
We vertrekken met 8 personen in een grote 4 wheel drive en onze chauffeur heeft er zin in. In volle vaart gaan we naar Kisiwani. Het worden 70km van ‘doorelkaar geschud worden’ , slalom rijden, maar wel met een prachtige omgeving. Mooie vergezichten met bergen, leuke dorpen en dit is ook het gebied van rijstvelden. Vanuit de bergen is hiervoor een speciale ‘waterloop’ gemaakt. De rit duurt zeker 2 uur en na 1 ½ uur zijn we allebei blij dat er even gestopt wordt bij een dispensery want we hebben eigenlijk spuugzakken nodig. We zaten nl. achterin, dwars en een beetje opgevouwen. Om een klein voorbeeld te geven: de regen heeft zoveel kuilen c.q. verzakkingen veroorzaakt dat de bodem van de hoge auto regelmatig de grond raakt. De 10 minuten rust doen ons goed en we vervolgen de reis. Op het healthcentre en de dispensery doet dr. Robert zijn werk en worden we door andere collega’s rondgeleid. Leuk om te zien hoe iedereen hier trots is op zijn werkomgeving en ook alles wil laten zien. Op zo’n dag hoor je bijna alleen maar karibuni (welkom).Super.
De terugweg verloopt gelukkig wat rustiger. Er is iets meer plaats gekomen in de auto omdat er wat mensen in de dorpen achterblijven, dus dat is erg fijn. We eten ergens in een ‘tentje’ langs de weg. Het slimste is, volgens ons, om maar te bestellen wat de anderen ook bestellen. En dat is waar, want we lunchen lekker: vlees met andazi (’n soort koude oliebol).

Zodra we terugkomen op het ziekenhuis, lopen we beide nog even langs ‘onze’ afdelingen. We worden tegengehouden door mama Msoffie, en ze vraagt ons mee te gaan naar de overlegruimte. Daar treft ons een zeer grote verrassing. Twee collega’s zijn al aan het op maat knippen van de nieuwe mackingtosh. Helemaal geweldig. We helpen meteen mee en binnen een ½ uurtje is het werk geklaard, krijgen alle afdelingen nieuwe mackingtosh voor op elk bed, want er is voldoende. We moeten hierbij wel vermelden dat de prijs meer dan de helft van ons totale budget is, maar dat mag de pret niet drukken. Deze zeiltjes zijn gewoon superhard nodig.
Dit houdt wel in, dat we het komend weekend naar Moshi moeten om geld te pinnen. Aangezien we zaterdags nogal wat afspraken hebben, besluiten we ’s zondags heen en terug te gaan. Goed om te doen. Het wordt alleen een supersaaie dag. In Moshi regent het de hele dag. De stad is grijs en grauw, bijna alle winkeltjes zijn dicht, en er is verder niks te beleven. Zelfs de coffeecorner is gesloten, en op gewone koffie hadden we ons echt verheugd. Als we terug zijn in Same blijkt dat het hier de hele dag droog is geweest. De telefoontjes daarna uit Nederland, maken de dag weer goed.

Het zal waarschijnlijk iets langer duren voordat we weer aan onze website werken. Deze week is nog een dag Ruvu (maasai) gepland. Annegriet wil ons laten zien waar ze een paar weken heeft gewerkt.
Volgende week willen we naar de kust, om te genieten van een paar vrije dagen. We verheugen ons op een heel lange Bounty commercial!!!!!!!

Voor de werkgroep:
Wij hebben de laatste notulen gelezen, maar wat de bouwactiviteit voor het mortuarium betreft: er is nog geen begin gemaakt.
Het gebruik van het nurse care plan begint, iets meer, ‘n vastere vorm te krijgen. Iedereen is positief aan het meedenken, en doet zijn/haar best. Er is veel ondersteuning nodig, maar door ook op vrije dagen even binnen te lopen, helpt veel. Ook mama Nzota is een stimulerende kracht.
Bij de school voor nurses is men niet op de hoogte dat wij er mogen kopiëren. Gelukkig kunnen we nu op het ziekenhuis (na wat kunst-en vliegwerk) ook goed vooruit.

Tot de volgende keer

  • 23 Januari 2008 - 06:14

    Jos, Linda En Tim:

    Ha papa en mama,
    Toch nog tijd gezien om een verhaaltje te plaatsen? Leuk!
    Geniet van jullie welverdiende vakantie!! Maak ons jaloers :)
    Groetjes vanuit een herfstig Tilburg

    Jos, Linda en Tim

  • 23 Januari 2008 - 06:16

    Jos:

    p.s. papa, Willem II heeft weer eens gewonnen... 4-0 van Vitesse :D
    Is ook wel het vermelden waard, niet?

  • 23 Januari 2008 - 06:49

    MP:

    Ha die Annelies en Sjef.
    We blijven met verwondering en enthousiasme lezen!
    Geen rugklachten na zo\'n autorit...?
    Enne... we gunnen jullie \'n snel bakkie koffie!
    Heel veel groeten uit Best.
    Marjan en Peter

  • 23 Januari 2008 - 21:55

    Guus/Hilda:

    Jullie hebben de kermis al gehad met die rit over die wegen. Leuk te lezen dat jullie er nog steeds zin in hebben. De onderbreking op het cocosnotenstrand hebben jullie wel verdiend denk ik. (niet verbranden he).
    Mocht je nog financiële ondersteuning nodig hebben dan valt er misschien nog wat te regelen. Laat het maar even weten.
    Tot de volgende keer.
    Hilda/Guus

  • 24 Januari 2008 - 14:28

    Mieke:

    Hallo Sjef en Annelies!

    Weer even bijgelezen hoe het gaat met jullie.. Wat een prachtig avontuur zeg! Maar ook soms erg heftig denk ik.. ga je toch weer relativeren en back to basic denk ik.. Geniet van de vakantie.. even lekker weer wat luxe en mooie dingen zien!
    Groetjes!!

  • 25 Januari 2008 - 11:55

    Marjorie:

    Ha Annelies en Sjef,

    Ook al weer zo'n beetje op de helft van jullie avontuur, toch? Ik kijk iedere keer weer uit naar jullie ervaringen in Same Hospital m.b.t. de vorderingen met het patientendossier en overige. Goed te horen dat de zeiltjes er zijn en dat er ook misschien een heel klien lichtpuntje is met het oppakken van het patientendossier. Hoop dat,met name de assesments, het een beetje vanuit henzelf gaat lopen, alhoewel ik van jullie begrijp dat er nog veel ondersteuning en stimulans nodig is, hou vol he!!!! Want ik weet uit ervaring dat dat soms niet meevalt. Zijn jullie in Ruvu bij Msafiri geweest? De laborant die werkt in de dispensery van Ruvu Mungano? Zo ja, hoe was het? Als je hem misschien nog eens ziet doe hem dan de hartelijke groeten van mij. En hoe was jullie weekje op het bountystrand? Lekker genoten? Vonden jullie het ook niet raar toen je ontdekte dat dit in Tanzania ook bestaat? Ik had er geen idee van toen ik in Same was. Pas toen ik voor mijn visum op pad moest ontdekte ik ook dit toeristische deel(tje) van Tanzania. Komende maandag hebben we weer een vergadring met de werkgroep. De eerste keer sinds Lieke terug is, ben ook erg benieuwd van haar te horen hoe ze het heeft ervaren. De keer daarna zijn jullie er al weer bij, zo snel gaat het. Okee, Annelies, Sjef, ik stop ermee. Heel veel succes nog en geniet. Lieve groet Marjorie

  • 25 Januari 2008 - 16:01

    Carla:

    Ha Sjef en Annelies, ik heb al jullie verhalen inmiddels gelezen, hartstikke leuk om het zo weer te beleven. Ja, na 3 maanden ben je weer een waar zieltje van de paus hij zal er blij mee zijn. of dat wederzijds is weet ik niet zeker. haha
    Geniet van jullie ervaringen en nog een hele fijne tijd toegewenst.
    Veel groeten vanuit een zonnig Spanje


  • 25 Januari 2008 - 18:18

    Lieke:

    Hoi Sjef en Annelies,

    Goed om te horen dat jullie ook weer een steentje kunnen bijdragen aan het ziekenhuisleven in Same. En wat geeft het toch een goed gevoel he, als je eindelijk weer eens iets bereikt hebt!
    Jullie zijn goed bezig en m'n moeder zei vanavond nog tegen me: 'Goh...Sjef en Annelies zitten ook alweer op de helft, wat gaat dat toch snel zeg!'

    Blijf genieten!!! Van elke dag en van elk moment! Het wordt bijna cliche om het op te schrijven, maar voordat je het weet is die mooie indrukwekkende tijd voorbij en sta je echt weer midden in de 'riedel' van de Hollandse dag.

    Succes met alles en ik blijf jullie volgen!

    P.s.
    Begreep van de Little Sisters dat er nog steeds post voor mij aankomt. Willen jullie eens informeren wat het is?
    Willen jullie mij hiervan (via sms of mail) op de hoogte houden?
    Het gaat mij met name om 2 pakketten die ik nooit ontvangen heb. Ik hoop dat jullie eventuele brieven of kaarten gewoon mee terug naar NL kunnen nemen.

    Alvast bedankt!!

  • 28 Januari 2008 - 09:26

    Karin V K:

    Habari Sjef en Annelies,

    Fijn om te lezen dat het goed gaat met jullie en al aardig gewend zijn aan het Afrikaanse. Geweldig dat jullie de zeiltjes hebben kunnen regelen, grote aanwinst! En dat het nurse care plan wat vastere vormen begint aan te nemen,jullie zijn goed op dreef!! Het is wel jammer om te lezen dat jullie zo weinig naar de kerk gaan ;-)....grapje.

    Hoe gaat het met vader Bosman?Zijn jullie nog eens van plan om naar hem toe te gaan? Wel lachen he, als je in Afrika een Nederlandse pater tegenkomt die na zo'n 40 jaar zijn woonkamer nog steeds Nederlands ingericht heeft. Doe hem in ieder geval de hartelijke groeten van ons, mochten julie hem nog eens ontmoeten!
    Waar gaan jullie de 'bounty' dagen doorbrengen? In Pangani?

    Succes met alles en geniet ervan he!
    Kwa heri
    Karin

  • 28 Januari 2008 - 21:22

    Martin En Cindy:

    Hoihoi!
    Nou eindelijk alles eens goed gelezen en bekeken, eindelijk krijgen wij ook steeds meer tijd voor o.a. jullie avonturen bijhouden! Leuk hoor!
    Nou we houden het bij en zullen jullie avonturen 'volgen'.
    Nog heel veel werk- en vakantieplezier!
    groetjes Martin en Cindy.

  • 30 Januari 2008 - 09:01

    Golande:

    hoi annelies en sjef,
    Eindelijk heb ik tijd gevonden om jullie site te lezen, en ik heb ze dan ook allemaal gelezen, en schaam me een beetje dat ik niet eerder wat van me heb laten horen. maar goed nu dan toch een berichtje van mij. Wat een geweldig avontuur beleven jullie en wat hebben jullie al veel gedaan en gezien. als ik de verhalen en de foto's bekijk voldoen die wel aan de beelden die je hebt zoals je deze op de tv ziet. maar gelukkig maken jullie ook wel leuke dagen door ,wat een grandioze ervaring. ik vind het knap dat je al zoveel goeds kunt doen in kleine dingen die wij supernormaal vinden. dan voel ik me hier heel klein en waardeer je weer heel veel dingen. ik hoop dat het bountystrand veel ontspanning gegeven heeft want dat heb je de komende maand nog wel nodig, geniet van de momenten en wederom heel veel succes. groetjes golande

  • 31 Januari 2008 - 17:26

    Frans:

    zie troptard@home.nl

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Tanzania, Same

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

10 Maart 2008

Weer thuis

04 Maart 2008

Laatste bericht uit Tanzania

26 Februari 2008

De laatste weken

19 Februari 2008

Enkele tripjes

12 Februari 2008

Weer een leuke week
Sjef en Annelies

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 84
Totaal aantal bezoekers 9835

Voorgaande reizen:

08 Oktober 2014 - 20 November 2014

Terug naar Same

09 December 2007 - 07 Maart 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: