Heri ya Krismasi
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Sjef en Annelies
26 December 2007 | Tanzania, Same
Vanuit Same wensen wij iedereen nogmaals heel fijne kerstdagen toe. Wij zitten hier in de zon en dat is een heel raar idee. 24 december zijn we naar de nachtdienst gegaan, in onze zomerse kleding. Onze ‘taxichauffeuse’ was een van de Morogoro Sisters. Op zijn Tanzaniaans begint de mis een kwartier later, maar we hebben genoten. De bisschop, in vol ornaat, leidde de dienst samen met alle fathers van ons bisschopshuis. Het was een ware happening. De kerk zit tjokvol, en wij wisten niet dat er in Same zoveel nonnen wonen. Na de mis komen alle nonnen en fathers tezamen in een kleine ruimte, en wij worden ook uitgenodigd. Hier worden, onder het genot van een drankje, de kerstwensen uitgewisseld. Dan kom je er ook achter, dat geestelijken ook erg graag een drankje lusten!
Onze eerste ambulancerit hebben we ook weer achter de rug. Een jonge zwangere vrouw moet naar KCMC vanwege eclampsie. Heel spannend dus. Er wordt een matras op de grond gelegd, en even later stappen nog 6 personen achterin. Vlak voor we wegrijden, stappen nog 2 personen met een grote koelbox achterin. De deur kan maar net dicht. Dr. Macheku roept nog op het laatst: Bloodpressure every 5 minutes! (en dat 1 ½ uur) We scheuren weg (fijn met al die kuilen). Met loeiende sirenes, maar in Tanzania gaat hiervoor niemand aan de kant, haalt de chauffeur rustig in, zodat we op een gegeven moment precies tussen een bus en een vrachtwagen door kunnen. Pffffffffff. Ondertussen is ook de vpk. van maternity niet lekker geworden en die ‘hangt’ vervolgens bijna de hele rit uit ’t raam. We zijn blij wanneer de pat. in het K.C.M.C. is, en dan worden er weer veel boodschappen gedaan. Zelfs de ambulance krijgt een kleine beurt bij de garage. En maar weer wachten. Even later maakt de chauffeur op ’n kruispunt ’n foutje en we krijgen meteen de politie achter ons aan. Ze rijden ons klem. Gewapend met uzi’s o.i.d. stappen ze bij ons in de auto en voor ’n aantal minuten is de sfeer erg dreigend. Er ontstaat ’n grote toeloop en na ’n paar minuten ziet het zwart van de mensen (letterl. en fig.) Gelukkig loopt alles met een sisser af.
We hebben een weekend doorgebracht in Moshi, omdat we wat kerstinkopen wilden doen. Dus………….met de bus. Een ware belevenis, zo’n bus vol (en dan bedoelen we ook VOL) met mensen, koffers, dozen, emmers tomaten, etc. etc. Voor ons wordt een speciale plaats uitgezocht. We mogen voorin. Leuk, we kunnen zo, door een gat in de vloer, de weg zien. De voorruit is behangen met nepbloemen, en de radio staat keihard. Mooi uitzicht dus.
In ons hotel hebben we eindelijk kunnen genieten van een warme douche. Toch wel lekker na twee weken.
Het werk op de mannenafdeling (Sjef) wil nog niet zo vlotten. Nu is dat ook erg lastig met zoveel vrije feestdagen. Annelies is begonnen op maternity ward, en dat is ook weer wennen. Tot nu toe is dit de drukste afdeling. Soms niet 2 maar 3 patiënten in 1 bed. Onvoorstelbaar.
Er lagen 2 patiënten tegelijk te bevallen, nr. 3 ligt gewoon op zaal, achter een klein bedscherm, dus de halve afdeling kan meegenieten. Niemand kijkt hiervan op. Toch is het er fijn werken, want de collega’s zijn super. Waar ik wel heel veel moeite mee had is het volgende. Een jonge vrouw, 17 jaar, had net te horen gekregen, dat haar zwangerschap niet goed is verlopen. De baby is in haar buik overleden. Zij ligt wel tussen de vrouwen die aan het bevallen zijn, en hoort steeds babygehuil. Dit moet verschrikkelijk voor haar zijn. Iedereen vindt het hier echter normaal.
Op 1e kerstdag zijn we uitgenodigd op een afternoon diner bij Todd en zijn tanzaniaanse buren. Het is een zeer speciale middag geworden, ontzettend leuke en lieve mensen die uitermate goed kunnen koken op een klein houtvuurtje! ’t Was een heerlijk kerstdiner.
P.S.
We hebben al enige dingen aangeschaft van het door jullie gesponsorde geld:
1.Nietmachine voor pediatrics (alle papieren werden bij elkaar gehouden door stukjes leukoplast), 2. O.R.S. en drinkwater, voor een kindje met diarree (waarvan de moeder dit zelf echt niet kon betalen) 3. Steriele handschoenen (het ziekenhuis had niets meer op voorraad) 4. We hebben ook al enkele mensen blij kunnen maken met een leesbril (gesponsord door D.A. drogist Heyhoef)
Veel groeten en tot het volgende bericht.
Onze eerste ambulancerit hebben we ook weer achter de rug. Een jonge zwangere vrouw moet naar KCMC vanwege eclampsie. Heel spannend dus. Er wordt een matras op de grond gelegd, en even later stappen nog 6 personen achterin. Vlak voor we wegrijden, stappen nog 2 personen met een grote koelbox achterin. De deur kan maar net dicht. Dr. Macheku roept nog op het laatst: Bloodpressure every 5 minutes! (en dat 1 ½ uur) We scheuren weg (fijn met al die kuilen). Met loeiende sirenes, maar in Tanzania gaat hiervoor niemand aan de kant, haalt de chauffeur rustig in, zodat we op een gegeven moment precies tussen een bus en een vrachtwagen door kunnen. Pffffffffff. Ondertussen is ook de vpk. van maternity niet lekker geworden en die ‘hangt’ vervolgens bijna de hele rit uit ’t raam. We zijn blij wanneer de pat. in het K.C.M.C. is, en dan worden er weer veel boodschappen gedaan. Zelfs de ambulance krijgt een kleine beurt bij de garage. En maar weer wachten. Even later maakt de chauffeur op ’n kruispunt ’n foutje en we krijgen meteen de politie achter ons aan. Ze rijden ons klem. Gewapend met uzi’s o.i.d. stappen ze bij ons in de auto en voor ’n aantal minuten is de sfeer erg dreigend. Er ontstaat ’n grote toeloop en na ’n paar minuten ziet het zwart van de mensen (letterl. en fig.) Gelukkig loopt alles met een sisser af.
We hebben een weekend doorgebracht in Moshi, omdat we wat kerstinkopen wilden doen. Dus………….met de bus. Een ware belevenis, zo’n bus vol (en dan bedoelen we ook VOL) met mensen, koffers, dozen, emmers tomaten, etc. etc. Voor ons wordt een speciale plaats uitgezocht. We mogen voorin. Leuk, we kunnen zo, door een gat in de vloer, de weg zien. De voorruit is behangen met nepbloemen, en de radio staat keihard. Mooi uitzicht dus.
In ons hotel hebben we eindelijk kunnen genieten van een warme douche. Toch wel lekker na twee weken.
Het werk op de mannenafdeling (Sjef) wil nog niet zo vlotten. Nu is dat ook erg lastig met zoveel vrije feestdagen. Annelies is begonnen op maternity ward, en dat is ook weer wennen. Tot nu toe is dit de drukste afdeling. Soms niet 2 maar 3 patiënten in 1 bed. Onvoorstelbaar.
Er lagen 2 patiënten tegelijk te bevallen, nr. 3 ligt gewoon op zaal, achter een klein bedscherm, dus de halve afdeling kan meegenieten. Niemand kijkt hiervan op. Toch is het er fijn werken, want de collega’s zijn super. Waar ik wel heel veel moeite mee had is het volgende. Een jonge vrouw, 17 jaar, had net te horen gekregen, dat haar zwangerschap niet goed is verlopen. De baby is in haar buik overleden. Zij ligt wel tussen de vrouwen die aan het bevallen zijn, en hoort steeds babygehuil. Dit moet verschrikkelijk voor haar zijn. Iedereen vindt het hier echter normaal.
Op 1e kerstdag zijn we uitgenodigd op een afternoon diner bij Todd en zijn tanzaniaanse buren. Het is een zeer speciale middag geworden, ontzettend leuke en lieve mensen die uitermate goed kunnen koken op een klein houtvuurtje! ’t Was een heerlijk kerstdiner.
P.S.
We hebben al enige dingen aangeschaft van het door jullie gesponsorde geld:
1.Nietmachine voor pediatrics (alle papieren werden bij elkaar gehouden door stukjes leukoplast), 2. O.R.S. en drinkwater, voor een kindje met diarree (waarvan de moeder dit zelf echt niet kon betalen) 3. Steriele handschoenen (het ziekenhuis had niets meer op voorraad) 4. We hebben ook al enkele mensen blij kunnen maken met een leesbril (gesponsord door D.A. drogist Heyhoef)
Veel groeten en tot het volgende bericht.
-
26 December 2007 - 09:18
Jos, Linda En Tim:
Hoi papa en mama / oma en opa,
Vanuit Tilburg weer een reactietje.
Wat een verhalen weer zeg! Ik ben toch blij dat de ambulances hier iets anders rijden en ook van de bedbezetting in het ziekenhuis wordt ik niet echt jaloers.
Er is dus nog genoeg werk te doen!
Veel succes ermee!!!
Wat we in ieder geval via deze weg willen zeggen:
PRETTIG KERSTFEEST!!
Veel groetjes vanuit een "standaard" kerst in Tilburg (regen en wind, 5 graden).
Kus,
Jos, Linda en Tim! -
26 December 2007 - 10:35
Marjan En Peter:
Ha luitjes,
Weer 'n prima verhaal.
En... leuke foto met 'n donker kerstkindje.
Geniet van de feestdagen.
We zijn wel benieuwd hoe het daar over 'n week gaat. Kennen ze daar (veilig) vuurwerk?
Groeten uit Best.
MP -
26 December 2007 - 10:41
Corry:
Jos aan de telefoon gehad , toch nog maar gauw weer op de site gekeken.
Wat een mooie aparte manier van kerst vieren hebben jullie meegemaakt.
Bij jullie ambulanceritje moet ik aan de reclame denken van : Even
Apeldoorn bellen.groetjes corry.
-
26 December 2007 - 13:00
Loes Buys:
Apart he, kerst in de hitte?!
Succes daar en alvast een fijne jaarwisseling.
Groetjes Loes -
26 December 2007 - 18:19
Lonneke:
Lieve pap en mam,
wat een heerlijk verhaal om te lezen. Wat een geweldige ervaringen toch weer, ik ben zo jaloers!
Jullie zijn al op de hoogte van mijn kerstavonturen dus dat is niets bijzonders meer. Alhoewel... vandaag (2de kerstdag) heb ik mezelf weer subtiel uitgenodigd bij Jos en Linda... :)
Prachtige foto's weer alhoewel mijn favoriet nog steeds die foto is van papa op de markt!
Fijne dagen en snel tot spreeks...
Liefs, Lonneke -
26 December 2007 - 18:21
Lonneke:
Alhoewel.... die foto van mama met dat kindje is ook wel errug mooi hoor! -
27 December 2007 - 10:59
Ad En Ans:
Enerverende verhalen.....Kerst vieren op een andere manier....lijkt ons wel indrukwekkend. Hier alles goed.
groetjes !! -
28 December 2007 - 09:09
Chantal:
Jullie ook nog fijne feestdagen en een goede jaarwisseling.
Kijk weer uit naar jullie nieuwe belevenissen en verhalen.
-
28 December 2007 - 12:06
Fam. Evers:
hoi hoi, hier even een reactie uit het koude tilburg van de fam. evers..teneerste super bedankt voor de kaartjes voor onze verjaardagen en de kerst en dat helemaal uit tanzania en nog op tijd ook hihi...en verder wat een spannende verhalen zeg,we vinden het echt heel knap en stoer wat jullie daar doen..lijkt met toch geen pretje om te bevallen met nog 2 mensen in je bed!!! we houden de berichten in de gaten en alvast van ons een heel goed, gezond, bijzonder en gelukkig 2008 toegewenst. we zullen 6 januari een borreltje op jullie drinken..groetjes fam.evers -
29 December 2007 - 09:01
Fam. Van Doveren:
hele mooie site, de moeite waard om te lezen en bekijken. Vanuit Kaatsheuvel alvast de beste wensen voor het nieuwe jaar.
Groetjes Gerwin, Saskia en Sebastiaan -
29 December 2007 - 14:42
Resy:
Hoi Annelies en Sjef
Heb bij het uitmesten van m'n tas jullie adres gevonden.
Meteen even gekeken.
Wat een belevenissen allemaal. Geweldig!!
Kerst hebben jullie gehad, ben benieuwd naar jullie oud en nieuw.
Zal ook wel weer heel bijzonder worden denk ik.
Een hele fijne en bijzondere jaarwisseling.
Ik houd me op de hoogte van jullie avondturen via de site
Groetjes Resy -
30 December 2007 - 11:09
Riny Taris:
Hallo luitjes,
zit hier net jullie berichten te lezen. Wat een avonturen maken jullie mee.
Het is maar gek dat jullie zo'n eind weg zitten, en dat wij dit nu allemaal een beetje on line mee kunnen maken. De Kerst zit er al weer op. Hebben het erg gezellig gehad. Gelezen van jullie Kerst. Lijkt me grandioos om dit op deze manier een keer mee te kunnen maken. Maar ook wel afzien! Vanuit Tilburg een goed en gezond 2008 toegewenst. Wij blijven jullie volgen via het net. Is super om te lezen.
veel liefs van Ernst en Riny -
30 December 2007 - 17:33
Angelie:
Hoi Sjef en Annelies,
Net alle verhalen en foto's bekeken, geweldig! Wat een indrukken doen jullie op. Natuurlijk ook super dat jullie dit sámen mogen beleven. Geniet van dit bijzonder avontuur! Een fijne jaarwisseling, dit jaar ook met champagne en vuurwerk? Een gezond en mooi 2008!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
