Ziekenhuisperikelen

Weer een hernieuwde kennismaking voor Annelies: morningreport. Dat begint om 7.30u. Dr. Mlay en Fabian Bulili zitten achter de grote tafel en wij nemen plaats op de banken. Er zijn al aardig wat verpleegkundigen, artsen, laboranten, maar gedurende de patientenbespreking, blijven mensen binnenkomen. 20 min. te laat, er kijkt niemand van op. Het aanwezigheidsboek wordt door iedereen getekend, maar ook al komt iemand om 8.00u binnen, ze schrijven toch 7.30u! handig.
Elke patient wordt besproken, nadat de nachtdienst zijn of haar rapport heeft voorgelezen. Dr. Mlay bevraagt de verpleegkundigen grondig en vaak volgt er discussie over behandelingen e.d. Een goed leermoment.
Plots wordt ik aangesproken, en is het de bedoeling dat ik mezelf voorstel. Ik ben het wel gewend, dus het is geen verrassing, maar ben blij wanneer dit achter de rug is. Alle ogen gericht op....
Sjef vertrekt hierna naar de male ward, en Annelies naar maternity. Annelies wordt gekoppeld aan zr. Felicia, een lieve verpleegkundige, en is één van de little sisters. Er komt een vrouw de verloskamer binnen en wordt op bed gelegd. Het blijkt een patient met een pre-eclampsie, 28 wk zwanger en helaas, het kindje blijkt al te zijn overleden. Please, laat dit niet mijn eerste bevalling zijn, die ik hier ga meemaken. De weeen moeten worden opgewekt, maar de bevalling zet nog niet door.
Tegelijkertijd komt er nog een jonge vrouw, zwanger van haar eerste kindje, en bevalt binnen een half uur.
Zo, meteen 'met 2 benen op de grond'. Ik kan het amper bevatten.
De ochtend vliegt voorbij. Want nu begint het grote poetswerk. Vloeren, kasten, ramen, alles wordt uitgebreid gepoetst(met een vies, vuil doekske), en aangezien het verder rustig is, gaat het snel, want iedereen helpt mee.
Dan word ik uitgenodigd voor de theepauze, helaas heb ik geen beker meegebracht, dus.........geen thee! Geeft niets, water is ook goed. Een flesje, heb ik altijd bij me.
Dan volgt weer een minder leuke ervaring
Er komt een jonge vrouw (20) binnenkomt die moet bevallen. (denken we)
Even later ga ik de verloskamer in, en schrik enorm.
De jonge vrouw blijkt thuis te zijn bevallen, maar heeft een totaal ruptuur omdat ze vroeger is besneden. Kippevel!!! Het is een onnodige 'ravage'.
Zr. Feliciana is erg lang aan het hechten. De jonge vrouw laat het gelaten over zich heen komen.
Een mooie ervaring hierna is, een prachtige tweeling, gezond en wel geboren. 2 en 3 kilo, maar liefst.
Opvallend is wel dat, sinds onze ervaringen van jaren geleden, de attitude t.o.v. de patient erg is verbeterd. Dat doet ons goed.
Privacy is nog steeds ver te zoeken. Telefoons rinkelen onophoudelijk en persoonlijke gesprekken worden gevoerd bij de patient. Tijdens bevallingen loopt iedereen de verloskamer in en uit. Daarbij zijn de bedgordijnen niet meer aanwezig.
Een volgend project is gevonden.
Er volgen wisselende dagen. Of we hebben niets te doen, of in 'no time' zijn er weer enkele babies geboren.

Waskar op maternity heeft ondertussen ook bruikbare wielen.

Op de kinderafdeling zijn ze druk bezig geweest met het plafond. Het begon er al netjes uit te zien. Het was dan ook bijna af, en toen werd helaas een lek ontdekt. Nu zal er eerst naar het dak moet worden gekeken en gerepareerd, voordat men weer verder kan met de verbouwing. Jammer.

Het internetprobleem is helaas niet opgelost. Alleen op de kamer van dr. Kyungu is momenteel internet. Er wordt een vergadering belegd waarbij ook Josephat aanwezig moet zijn. Misschien wordt het dan eindelijk duidelijk wanneer de andere PC's worden aangesloten. Daarbij de vraag of ook de school hiervan zou kunnen profiteren.

Op de male ward is het deze week erg rustig gebleven. Dat gaf Sjef de gelegenheid, om zich zoveel mogelijk op andere afdelingen te laten zien. Ook nog extra rondgelopen met dr. Kyungu, die ondertussen ook baalt, dat alles niet volgens planning verloopt.

In opdracht van Frans moeten er nog een paar onderdelen worden aangeschaft voor Bwambo. Fabian Bulili gaat voor ons naar MSD, of de gevraagde spullen daar te koop zijn.
Waarschijnlijk zit het er voor ons niet meer in om naar Bwambo te gaan. De korte tijd is een grote factor, maar ook de tropische regenbuien van sommige dagen, maken de weg naar Bwambo er niet beter op.