Doordeweeksedagen

Vandaag ben ik begonnen op de male ward. Kibunga zwaait hier nu de scepter en vindt het erg leuk dat ik bij haar kom. Natuurlijk wordt er ook nog uitgebreid geinformeerd naar Annelies. Zij heeft de eerste keer bij haar op de afdeling gestaan en dat heeft wel een speciale band met elkaar geschept. Het is in het begin altijd weer even wennen maar al snel voel ik me thuis. Op de afdeling lopen nog twee jong gediplomeerden rond en daarnaast nog vier leerlingen. Het maakt het er allemaal we levendiger op. Daarna komt er een vrouwelijke arts de visiteronde maken. Ze vraagt of ik meeloop en ik zeg geen nee! Bij elke patiënt wordt uitgebreid stilgestaan en ook tegen mij vertelt ze duidelijk wat elke patiënt mankeert. Mijn eventuele behandelingen en medicatie neemt ze zeker iedere keer in overweging. Ze lijkt me zeer vriendelijk en staat open voor elk idee. Helaas moet ik al snel afhaken want om 11:00 uur heb ik een afspraak met Dr. Mlay. Als ik al enige tijd bij hem voor de deur zit krijg ik van een voorbijlopende collega te horen dat hij is weggeroepen naar de DMO. OK, we weten het: This is Africa! Ik ga maar even naar de canteen om wat te drinken. Het is weer lekker zitten daar! Na enige tijd ga ik weer terug naar de afdeling. Twee verpleegkundigen zijn bezig een jongen met wonden te behandelen ten gevolge van krokodillenbeten. Het zijn "slechts" vier wonden, maar aardig diep! Ze worden per wond gebruist en goed uitgespoeld en met natte gazen gevuld. Het is soms een pijnlijke aangelegenheid, maar als alles weer verbonden is staat hij op en loop langzaam op en neer. Gelukkig geen ernstige vitale delen geraakt. Ook Kibunga komt weer terug van haar lunch. We kletsen nog wat na en daarna ga ik weer naar "huis". Op de diocese kan ik zo aanschuiven aan tafel. Enkele mensen hebben al gegeten. Even later komt ook father Deo nog binnen. Gezellig. Na de lunch komt father......... nog even bij kijken of alles goed is. Hij vraagt of ik even de douche wil aanzetten want ze hebben vanmorgen de afvoer gemaakt. We kijken alles even na en het water loopt goed weg. Ook weer geregeld. Ook wil ik nog wat vensters verduisteren ivm inkijk en ook hier zal hij wel voor zorgen. Na wat opruimwerkzaamheden en nieuwe batterijen voor het zaklampje begin ik aan dit verhaaltje. Daarom stop ik hier nu omdat de rest nog moet komen!

Helaas, mijn zaklampje is vannacht geneuveld. Ik heb nog wel een reserve, maar die moet je vast blijven houden. Een beetje onhandig maar kan me er goed mee redden. Het is vandaag alweer donderdag. Ondanks alles gaat de tijd toch vlug. Vandaag begon de dat op het ziekenhuis ook alweer enerverend. Na het ochtendrapport werd er door Dr. Mlay een uitleg gegeven naar aanleiding van een recent gehouden onderzoek. Hieruit bleek dat alle afdelingen in vergelijking met de vorige test (mrt. 2014) geen vooruitgang hadden geboekt en enkele zelfs een neerwaartse spiraal lieten zien. Dit onderzoek, wat halfjaarlijks verricht wordt, was aanleiding tot een stevige discussie. Iedereen is ervan doordrongen dat er op zijn minst een licht stijgende lijn in moet zitten. Heb daarna met hem een afspraak gemaakt voor morgenochtend na het morningreport. Het was al bijna half negen eer we naar de afdelingen gingen. Zijn we daar amper aan de gang, komt er ineens een hele delegatie van de Same Youth Social Development Organisation het terrein op. Zij kwamen een donatie overhandigen aan het ziekenhuis in de vorm van harken en vegers om het terrein schoon te houden. Een leuk initiatief, waarbij ook Hr. Kateri! aanwezig was. Nog even kort met hem gesproken want daar kom je dan toch niet onderuit! Terug op de afdeling kunnen we eindelijk de visite afmaken. Gelukkig was het niet zo druk dus dit was zo klaar. Komt goed uit, want men komt ons waarschuwen voor een voordracht in de overdrachtruimte. Nu zijn het mensen van de KCMC over de behandeling van tuberculose bij kinderen. Dit blijkt nog steeds veel aan de orde te komen. De diavoorstelling oogt niet spectaculair, maar is wel duidelijk. Al met al een afwisselende dag geweest. Terug op de diocese wordt er al gegeten. Ik groet iedereen en schuif aan. Bij het het gezelschap zijn ook twee gasten. Aangezien zij al gegeten hadden namen we kort na mijn binnenkomst afscheid. Als ik net wil gaan komt father Deo nog aanlopen. Hij had gehoord van mijn idee om de ramen te "blinderen". Of ik niet liever gordijntjes wilde. Toen ik hem uitlegde dat het ook was om de wind tegen te houden begreep hij het wel. Daarna nam ik een oude doos mee en een rol tape. Ben meteen aan de gang gegaan en de badkamer is nu redelijk goed winddicht en "gluurdicht".Dit zal misschien ook wel het binnenwaaien van al dat zand verminderen, hoop ik. Al met al tot nu toe weer een vruchtbare dag geweest. Ga dadelijk dit bericht weer doorsturen.
Groeten vanuit een zonnig en soms winderig Same.