OK project(Frans) Internetproject (Ton)
Blijf op de hoogte en volg Sjef en Annelies
27 Oktober 2014 | Tanzania, Same
Zoals gewoonlijk begon de dag weer op tijd. De wekker liet zich horen en na het nodige opfrisgebeuren zat ik om 6.45 uur aan de ontbijttafel. Om 7.00 uur komen de anderen binnen, die hebben al een ochtendritueel achter de rug.
Na het ontbijt op weg naar het ziekenhuis en de ochtendbespreking. die duurt deze keer extra lang omdat er toch e.e.a. besproken moet worden. Waar het precies allemaal over gaat is me nog niet geheel duidelijk, maar tegen 8:30 uur loopt dan toch het zaaltje leeg. Dan kom ik net een van de jongens van de OK tegen. Ik vertel hem nogmaals dat ik geïnteresseerd ben in een OK waar de diathermie-apparatuur van Frans bij gebruikt gaat worden. Er staat echter niets op het programma, enkel wat tonsillectomieën. Maar hij zou het toch in de gaten houden de komende dagen.
Op de afdeling is het nog steeds erg rustig en volop (ll) personeel. Ik laat me deze keer van mijn goede kant zien en ga met een leerling de boel soppen. Wij doen de ramen en nachtkastjes. Als je hieraan begint wordt pas echt duidelijk hoe vervallen de gebouwen er inmiddels aan toe zijn. Van verschillende ramen zijn zelfs complete onderdorpels verdwenen door houtrot. Maar voor het idee gaat overal een sopdoek overheen dus is dit ook weer gebeurd. Daarna zit iedereen weer op een rijtje bij de tafel of loopt te slenteren over het terrein. Ik ga maar even wat drinken.
Als ik later terugkom wordt vermeld dat iemand van de OK is geweest voor mij. Leuk, ik ga meteen die kant op. Daar komt ik de anesthesieassistent tegen die me vertelt dat ze vandaag enkel een tonsillectomieprogramma hebben, maar waarbij ze ook gebruik maken van het diathermie-apparaat. Het lijkt me toch leuk om dit ook eens mee te maken, dus ik kleedt me om en ga de OK binnen. Hier is net een kind binnengebracht dat zich redelijk rustig houdt, maar toch angstig om zich heen kijkt. Op de afdeling (ze liggen op een helft van de "nieuwe" chirurgische afdeling), hebben ze al een venflon gekregen. Helaas zit deze bij dit kind niet goed, dus moet er een nieuwe in. Dat is vlotter gezegd dan gedaan. Bij de eerste poging gaat het nog, maar bij poging nummero 3 is het krijsen en nog eens krijsen. Tot uiteindelijk nr. 5 er goed inzat! Snel krijgt hij wat sedatie toegediend waardoor het eindelijk wat rustiger wordt. Na het toedienen van de narcose en intubatie kan de OK beginnen. Dit verloopt voorspoedig en al snel kan ze rustig uit haar slaap ontwaken. Met wat hoesten en proesten wordt ze wakker en begint weer angstig uit haar ogen te kijken.
We proberen haar snel gerust te stellen, alle materialen te verwijderen en dan wordt ze opgepakt een bij haar moeder in de armen gelegd. Deze neemt haar vlug mee naar de afdeling.
Hierna volgt de tweede persoon. Dit keer een jongen. Bij hem willen ze het diathermie apparaat gaan gebruiken. Het al ingebrachte naaldje zit bij hem goed en al snel is hij onder zeil. De procedure verloopt verder bij hem ook zeer voorspoedig. Het diathermie pparaat functioneert naar mijn beoordeling goed, de mensen zijn er ook positief over. De materialen zien er goed verpakt uit, ruim opgerold, en ook het apparaat zelf is netjes. Ook deze procedure verloopt voorspoedig en hierna besluit ik afscheid te nemen. Ik heb voldoende gezien en ben tevreden met wat ik gezien heb.
Terug op ward 3 is het ook stil en rustig. Enkele verpleegkundigen staan buiten. Ik neem mijn spullen verder mee en neem afscheid. Ik ga naar huis voordat de middagmaaltijd is opgeruimd. Al doende heb ik de dag toch goed doorgebracht.
Maandag 27 oktober 2014
Lekker geslapen en gezond weer op, zo gaat dat hier! Als ik later naar buiten loop is het nog grauw en mistig, laaghangende grijze wolken. Na het ontbijt op weg naar het ziekenhuis. Ik heb vandaag dan wel een afspraak om 9.00 uur met de DED, ik wil ook graag even de overdracht bijwonen en kijken hoe het op male ward is. Ook Dr. Kyungu is bij de overdracht aanwezig en laat ook duidelijk van zich horen. Hij mengt zich regelmatig met druk gedrag in het gesprek. Waar het allemaal precies over ging kon ik niet echt volgen, maar iedereen keek vrolijk en tevreden. Ik ga er maar van uit dat de laatste cijfers een beter beeld lieten zien.
Daarna ga ik in de richting van de counsil. Na even gewacht te hebben word ik bij haar binnengelaten. Als we in gesprek gaan na wederzijds voorgesteld en ze hoort waar het over gaat laat ze meteen Mr. Josephat komen. Ondertussen vertelt ze dat we wel met tegenslag te maken hebben gehad. Tot twee maal toe zijn de kabels gestolen!! Als Josephat binnenkomt heeft hij al materialen bij: Van het telecombedrijf heeft hij een sterke router gekregen. Hierop kunnen 10 PC's worden aangesloten. Momenteel beschikt het ziekenhuis over 7 PC's. Hij wil de boel vandaag nog installeren!!
Ik maak met hem de afspraak dat ik om 14:00 uur terugkom om e.e.a. te beoordelen.
Dan maar even naar huis, wat zaakjes afwerken hier en straks weer terug. Als ik in de badkamer kom is de vloer rondom het toilet nat. Hier kan ik niet direct een oorzaak voor vinden, maar bij nader onderzoek blijkt de stortbak water te lekken. Om te kijken wat de oorzaak hiervan is besluit ik de boel maar eens open te gooien. Je staat dan wel eventjes raar te kijken als je ineens vier kleine kikkertjes (of padden, het verschil weet ik niet precies) te zien die vrolijk rondzwemmen en klauteren in de stortbak! Ze zien er levendig uit en zo te zien vermaken ze zich best, maar ik besluit om ze toch maar uit de bak te halen en buiten weg te zetten. De meisjes in de keuken waren er minder blij mee toen ik ze liet zien. Op mijn voorstel om ze in de keuken vrij te laten werd niet echt enthousiast gereageerd. Dan maar in de vrije natuur. Terug naar het toilet om de stortbak weer te sluiten en het euvel is weer verholpen. Omdat ik om ong. 14.00 uur had afgesproken met Josephat ga ik maar op tijd eten. Ik ben de enige en het smaakt me best!
Daarna loop ik op mijn gemak (snel gaat niet want het is broeierig warm) weer naar de counsil. Daar kom ik Josephat weer tegen die me vertelt dat alles is geïnstalleerd en goed werkt. Het enige probleem nu is de elektriciteitsvoorziening die het vandaag regelmatig laat afweten maar volgens Josephat was Mr. Kyungu zeer tevreden! Ik bedank hem en beloof nog even beneden te gaan kijken. Als ik bij Kyugu naar binnen loop staat er een aardige grijns op zijn gezicht! Zijn PC is aangesloten en werkt prima. Ik heb met hem afgesproken dat ik morgen een paar foto's zal maken om het bewijs voor thuis EN STICHTING PAULIEN ook definitief af te werken (hij had al haast en moest weg en alles al afgesloten). Dan nog maar even bij afdeling gaan kijken, daar is net de afwisseling van de wacht begonnen. Het oogt erg rustig. Rustig loop ik terug naar huis, het is nog steeds benauwd buiten.
-
27 Oktober 2014 - 21:57
Ton Pulles:
Hoi Sjef.
Heel fijn dat het internet inmiddels aangesloten is. Het blijkt maar weer. Als je er een beetje achterheen zit kan het het toch snel geregeld worden.
Waar staan die 7 computers Sjef en is de verpleegkunde school ook aangesloten? Misschien ook leuk om daar eens wat foto's te maken voor de Stichting Paulien.
Ook goed dat ze de diathermie gebruiken, maar dat had ik ook wel verwacht. Dat apparaat wilden ze al heel lang hebben, dus prima dat we dat nu hebben realiseren.
Morgen lekker Annelies ophalen. Heel veel plezier samen. -
28 Oktober 2014 - 08:25
Anna-Marie:
Hoi Sjef
Ik lees al je verslagen en bemerk dat je het goed naar je zin hebt.
Maak er een fijne tijd van en hopelijk kun je nu internetten vanuit je eigen kamertje....
Veel plezier nog. -
28 Oktober 2014 - 11:17
Guus:
Hai broeder,
Wel een inspirerende taken daar. Het lijkt dat je heel goed werk verzet. Ik denk dat het toch kikkers zijn daar in je stortbak.(of was het niet deze kikker op de foto?)
Nog twee daagjes en jullie zijn weer samen in Same.
Hier allesnog redelijk onder controle.
Groetjes vanuit een nog steeds te warm Spanje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley